Goedenavond allemaal,

Sommige van jullie heb ik al een tipje van de sluier gegeven dat deze weblog er aan zat te komen, dus hier is hij dan ook! Afgelopen maand mei heb ik enorm veel beleefd en meegemaakt dat ik dan ook graag met jullie wil delen.

Eigenlijk is het allemaal begonnen op zondag 29 april. Via werk is er een soft tracking (wandeling) georganiseerd. Dit was zo’n 1,5 uur ten noord oosten van Lissabon en zijn we met twee bussen heen gebracht. Aangekomen in Montargil, gelegen bij een groot meer, zijn we na een korte introductie gegaan. Het weer leek ons aan het begin goed gezind, maar na ongeveer 30-45 minuten lopen barste het los en hebben we de volledige route verder in de keiharde regen moeten doorlopen. Uiteindelijk klaarde het weer op, maar al het leed was al geschiet: nat tot op mijn onderbroek (en BH). Er zou nog een picknick plaatsvinden, maar gezien iedereen en de picknick plaats nat waren, is besloten om vroegtijdig weer terug naar Lissabon te vertrekken. Overigens toen we net weg reden uit Lissabon was het beste van die dag al gebeurd: Ik heb WILDE FLAMINGO’S gezien!! Overigens zijn ze hier wel heel licht roze van kleur.

Op 2 mei ben ik na werk met mijn huisgenoot en een collega naar Time Out Market geweest. Volgens mij heb ik hier wel vaker over verteld. Leuke grote loods als het ware met allerlei verschillende eet tenten. Deze avond was het Salsa Night, dus hebben van heerlijke muziek kunnen genieten tijdens het eten en daarna wat staan kijken bij de dansvloer. Onszelf er aan wagen hebben we niet gedaan maar wie weet in de toekomst.

Dan wil ik jullie ook niet onthouden hoe het vervolg is van de start van mijn zwemlessen zoals ik jullie vorige keer heb laten weten. Dat was best oke, maar niet echt mijn ding en nu is er ontdekt dat er ook andere lessen zijn, dus doe ik sinds 5 mei Hydrologic Gymnastics, wat inhoud dat je allerlei oefeningen op muziek gaat doen in het water. Dikke prima om te doen en gezien er ook nog een groep met jongere kinderen in onze laan zwemmen vermaak ik mij opper prima door tussendoor wat rond te kijken.

En toen was er het EUROVISIE songfestival, ja gewoon hier in Lissabon. Toen ik in Zweden was, was het in Stockholm, maar voor mij toch te ver weg. Dus nu ik in de stad ben waar het ook daadwerkelijk gehouden wordt, wilde ik niets anders dan zoveel mogelijk ervan mee krijgen. Allereerst ben ik daarom op 6 mei naar het Eurovisiedorp geweest, gelegen op Praça de Commercio. Hier hangen grote schermen, eetgelegenheden en kon je dus gratis naar binnen om alles te volgen inclusief verschillende concerten. Toen ben ik doorgegaan want de officiële opening (blue carpet) ging plaatsvinden. Dit was wel een kleine teleurstelling, want dit was blijkbaar niet voor publiek toegankelijk, maar we stonden wel met een clubje mensen +/- 100 achter de schermen waar we alle zangers en zangeressen zagen aankomen. Ik heb toen dus Waylon gezien en daarnaast ook Alexander Rybak. Voor degene die het niet weten: in 2009 heeft Alexander Eurovisie voor Noorwegen gewonnen met zijn viool en sindsdien ben ik fan en dit jaar deed hij opnieuw mee voor Noorwegen. Uiteindelijk ben ik zowel de twee halve finales op 8 en 10 mei en de finale op 12 mei gaan kijken vanuit het Eurovisiedorp. In een woord was de sfeer echt geweldig. Veel nationaliteiten en gekkigheid maar daarnaast ook, zover ik heb gezien, geen rare dingen en verder allemaal goed georganiseerd. Het was fantastisch om zo dichtbij mee te maken en absoluut iets dat ik niet had willen missen.

Vervolgens was er gelijk op zondag 13 mei een feest door werk georganiseerd, genaamd World Food Fest. Dit werd aan de westkant van Lissabon georganiseerd op een terrein van oude loodsen/fabrieken waar verder ook nog allerlei winkels gevestigd zitten. Er waren verschillende stands met eten over de hele wereld, maar persoonlijk vond ik het uiteindelijk niet heel veel voorstellen. De workshops die werden georganiseerd waren ook niet echt wat voor mij dus uiteindelijk daarna richting huis gegaan en onderweg nog een hapje gegeten.

Nu ben ik inmiddels een A4 pagina verder en halverwege de maand waarbij ik nog veel meer beleefd heb, dus blijf nog even je aandacht erbij houden :D

Een van de grootste verrassingen deze maand, waarvan ik al wel een tijdje wist dat het ging komen, heeft plaatsgevonden van 17 tot en met 22 mei. Een van mijn vriendinnen, waarvan ik weet dat het bijna onmogelijk is voor haar om vrij te nemen, zou namelijk naar Lissabon komen. Donderdag 17 mei ben ik een uurtje eerder van werk weg gegaan en gelijk naar het vliegveld gehaast om haar op te halen. Toen heb ik haar mijn appartement laten zien en vervolgens zijn we in Oriente een hapje gaan eten met een typische Portugese maaltijd om mee te beginnen.

Van te voren hadden we samen bedacht wat belangrijk was en wat we zouden gaan doen en vrijdag 18 mei stond in het teken van de stad verkennen. Allereerst zijn we helemaal met de bus langs de rivier naar Belem gegaan. Daar aangekomen heb ik haar uiteraard de “pastei de belem” laten proeven vanwaar we daarna naar het klooster zijn gegaan (zelf ook nog nooit geweest). Toen bleek dat we geluk hadden want het was internationale museum dag waardoor het gratis opengesteld was. Daarna zijn we nog naar Torre de Belem geweest en hebben we op een Segway gezeten wat echt super grappig was. Tussendoor kwamen we nog tegen dat de tentoonstelling van Escher nog maar een week zou duren en wilde daar ook erg graag heen, dus hebben we dat er ook nog tussendoor gegooid. Uiteindelijk hadden we om 16.00 uur ’s middags heel Belem gezien maar verder nog niets… daar ging onze planning. Vervolgens zijn we terug richting de stad gegaan waar we besloten hadden met de toeristische tram 28 mee te gaan om dan de rest van de stad te zien. We hebben daar maar liefst ruim 1 uur voor in de rij gestaan wanneer we zelf met de tram op pad konden en een zitplaats hadden.

Zaterdag 19 mei zijn we naar Sintra Nationaal Park geweest waar we vervolgens het kasteel en de grotten bij Quinta da Reguleira hebben bezocht en ons daarna middels een TukTuk naar Pena Paleis boven op de berg hebben laten vervoeren. Daar zijn we door het park weer terug naar beneden gewandeld en uiteindelijk nog door de tuinen helemaal terug naar het dorpje Sintra. Het was een mooie zonnige dag, veel ontspanning en groen en heerlijk genoten. ’s Avonds terug in Lissabon zijn we bij Chimarrao, het vleesrestaurant met de grote spiezen, gaan eten waar we zelfs buiten nog een tafeltje kregen en ons prima tegoed hebben gedaan aan het eten.

Ook vond ik dat ze langs de kust met het treintje naar Cascais en de woeste golven daar echt moest zien, dus zijn we zondag 20 mei (nadat we ons hadden verslapen) toch nog op pad gegaan naar Cascais. We hebben een aardig tijdje door het dorpje gewandeld en ons tegoed gedaan aan alle souvenir winkels, want ja je kunt niet naar huis zonder. Uiteindelijk aangekomen bij het fenomeen “Boca de Inferno” hadden we weinig puf meer en zijn we eerst op een terras beland voor de lunch. Dat dachten wij even snel te doen maar heeft ruim 2 uur geduurd. De service was ronduit belachelijk, maar we hebben van het mooie zonnige weer wel op ons gemak kunnen genieten. Teruglopend hebben we de golven aanschouwt en souvenirs gekocht alvorens we weer terug naar Lissabon zijn gegaan. Er stond voor deze dag nog meer op de planning, maar dat ging allemaal niet meer.

Gezien onze planning de eerste dagen nogal wat anders ging dan we in gedachten hadden, zijn we op maandag 21 mei begonnen bij het Oceanarium om alle vissen, pinguïns, otters, kikkers en papegaaiduikers te bewonderen. Nadat we ons hadden onder gedompeld in het dierenleven zijn we terug naar de stad gegaan en begonnen bij Praça de Commercio. Toen zijn we met een busje naar Castelo de Sao Jorge geweest vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over zowel rivier de Taag als de stad. Het leuke was dat we vanaf alle punten alle andere punten hebben gezien die we wilde bezoeken, want we zijn toen terug gegaan naar de binnenstad om de beroemde lift te bekijken en daarna hebben we ook nog de boot genomen naar de zuidkant van de Taag om daar vervolgens een hapje avond te eten.

De tijd is voorbij gevlogen die dagen en wat hebben we een plezier gehad en een intense gezelligheid die 4 dagen samen. Natuurlijk kon ik het dinsdagochtend bij het afscheid op het vliegveld dan ook niet droog houden. Vanwaar ik door ben gegaan om aan een werkdag te beginnen en het normale leven weer op ging pakken.

Ondanks deze mini vakantie was de feestmaand nog niet over, want op zaterdag 26 mei stond vanuit werk de jaarlijkse picknick Arraial op de planning. Het uitzicht van de locatie alleen al was fenomenaal en heb dan ook heerlijk op een picknick kleed gezeten, boek gelezen en om mij heen zitten kijken. Ook was eten en drinken tot op zekere hoogte kosteloos verkrijgbaar en met muziek op de achtergrond was het een prima lente dag om te vertoeven.

De kers op de taart deze maand was ook echt op bijna de laatste dag, namelijk woensdagavond 30 mei. Toen stond mijn tweede concert ooit op de planning en jawel van: Enrique Iglesias. Ik had er echt al weken naar uit gekeken en vorig jaar het concert van Ricky Martin laten schieten, dus je kunt je voorstellen dat ik nogal hieperdepiep was van het feit dat ik dit zou gaan mee maken. ’s Nachts om 24.00 uur ben ik de Altice Arena uitgekomen en ik voelde mij net een puber. Ik wist echt niet dat je je zo gek kon voelen. Ondanks dat hij misschien niet veel echt gezongen heeft, heeft hij er een immense show van gemaakt waarbij iedereen helemaal los en uit zijn dak ging. Het was echt werkelijk waar geweldig en iets dat ik nooit meer zal vergeten. Voor de mensen die benieuwd zijn, hier een link van iemand die een gedeelte van het concert heeft opgenomen waar ik dus bij aanwezig was:

https://www.youtube.com/watch?v=FJxHudawq88

Foto’s van een en ander zal ik ook spoedig op mijn weblog plaatsen zodat jullie naast dit spetterende verhaal er ook nog een beeld bij kunt vormen.

Sorry voor het enorm lange verhaal, maar dit was echt een te gekke maand waarvan ik niet wil dat jullie het missen. Zodra ik weer iets beleef, dan ben ik er weer.

Tot de volgende keer.

Liefs Louisan