Hallo allemaal,

Op dinsdag 2 augustus ben ik opnieuw met toch wel wat zenuwen naar werk gegaan. Er zijn er een aantal uit de groep die zelf al hebben gebeld, dus ik denk toch echt dat het ook voor mij niet lang meer op zicht laat wachten. Bij het koppelen met een expert/buddy gebeurde er al iets heel leuks. Ze stelde zich voor, maar toen ik in het systeem keek waarin ze werkte ontdekte ik dat ze dezelfde achternaam heeft, VERSCHUUR. Hoe kun je het treffen in een project met 100-150 werknemers per dag. Bij haar voelde ik me ook veel meer op mijn gemak, dan de afgelopen week. Eerst heeft zij een aantal telefoontjes gedaan en toen ze zij ga jij er nu één doen. Ik was totaal over mijn zenuwen heen en zei: Ja hoor, kom maar door. En zoals we het geleerd hebben, heb ik het gedaan! Heb wel even gauw de klant in de wacht gezet om gewoon even te overleggen met de collega of ik het aan het juiste eind had en uiteindelijk was het zo gedaan. Dus heb ik er uiteindelijk nog een paar er achter aan gedaan. Op een gegeven moment had ik wel een iets moeilijkere dus heb ik even een ‘break’ gehad en nam mijn buddy het weer even over. En zo is de dag eigenlijk heel snel en goed voorbij gegaan.

’s Avonds ben ik opgehaald en naar het appartement verhuist. Dit is met 2 collega’s uit de training, dus ook Nederlands en ik ken ze al even. Ik ben in Portela terecht gekomen (zie foto’s) . Dat is in een buitenwijk van Lissabon ten noorden van de stad.

Woensdag 3 t/m vrijdag 5 augustus was er een afwisseling van theorie en in tweetallen bellen. Dit was niet met een expert, maar een collega uit de training. Dit ging al best aardig, al blijven er soms even dingen waar je aan twijfelt en vraagt aan een collega die er al langer werkt. Donderdag aan het einde van de dag is het een beetje uit de hand gelopen. Uiteindelijk tot tranen toe heb ik er gezeten, maar ik moest het gesprek zelf afmaken. Dat zijn de regels, maar waren op dat moment wel keihard. Ik trok de situatie mij veel te veel aan, waardoor het heel zwaar was. Uiteindelijk na ruim een half uur heb ik het ten einde kunnen brengen. Daarna was ik ook echt kapot van emotie en ben ik er mee gestopt voor die dag.

Het appartement is best wel ver weg en ik moet nog behoorlijk wennen aan het openbaar vervoer. Hier heb ik dan ook al een en ander mee meegemaakt. Maandag 8 augustus bijvoorbeeld, heb ik er 3,5 uur over gedaan om terug naar het appartement te komen, dat uiteindelijk nog met een taxi was ook. Iedereen stuurde me ergens anders heen en op een gegeven moment was het gewoon te laat voor openbaar vervoer om überhaupt nog te gaan. Toen nog 30 minuten in de rij voor de taxi voordat ik eindelijk terug bij appartement was.

Over de week van maandag 8 t/m 12 augustus kan ik vrij kort zijn. Met werken hebben we de hele week e-mails moeten beantwoorden. Hierbij hebben we vooral gefocust op één bepaald onderwerp, omdat daar een behoorlijke achterstand mee was. Daarnaast was dat ook wat we afgelopen donderdag als laatste met theorie hebben gehad, dus meteen handig om in de praktijk te brengen.

Vrijdagavond, 12 augustus, toen ik thuis kwam, wilde ik gaan douchen, maar kwam er geen water uit de kraan. Baalde wel, maar was te laat en te moe om er meer aandacht aan te besteden. Zaterdagochtend op tijd opgestaan en tot de ontdekking gekomen dat we nog steeds geen water hadden. Toen heb ik eerst geprobeerd bij inwoners van de flat informatie te krijgen, maar dat valt nog niet mee. Portugezen zijn heel vriendelijk, maar van Engels hebben sommigen nog nooit gehoord. Met handen en voeten (en Google Translate) heb ik achterhaald dat iedereen water had, behalve wij! Om een lang verhaal kort te maken, ons water was afgesloten en met hulp van de organisatie is dit uiteindelijk rond het middaguur opgelost. Wel water, maar voor de 2^e keer helaas wel de Welcome Tour door Lissabon gemist. Volgende week maar weer in de herkansing daarvoor.

Maar het aller beste nieuws van afgelopen week is wel het volgende: ik heb de training doorstaan en vrijdag mijn contract getekend voor een jaar!!

Gisteren, 14 augustus, ben ik naar het strand geweest. Dit is nog wel een hele ondernemen, want vanaf mijn appartement is het 2 uur reizen. Helaas hebben we er nog bijna 45 minuten langer over gedaan, want er was een gigantische rij voor de kaartjes automaat, waardoor we lang hebben staan wachten. Ondanks dat was het de moeite meer dan waard. Eerst hebben we tot 14 uur in de schaduw op een terras gezeten en daarna zouden we 2 ligbedden onder een parasol krijgen. Omdat er behalve gereserveerde plaatsen niets vrij was, werd er gezegd dat we daar gebruik van konden maken zolang de personen zelf niet zouden komen, dan moesten we verhuizen. Daar hebben we mee ingestemd en uiteindelijk is er niemand gekomen dus hebben we tot 18.30 gratis ligbedden gebruikt. Ow ja, ik heb het water ook nog geprobeerd, dat zou 19 graden zijn, maar het voelde ijskoud!!

Vandaag heb ik voor de eerste keer de hele dag alleen gezeten en gebeld. Natuurlijk is er wel iemand die rondloopt om te helpen als je een vraag hebt, maar zonder hulp van andere vind ik dat ik de dag goed ben doorgekomen. Vanmorgen was het tot aan de koffiepauze wel spannend, maar dat went ook allemaal wel. Tot nu toe vind ik het wel leuk en gaat de tijd nog snel!

Nou, jullie zijn op de hoogte van mijn appartement, het eerste telefoontje en de eerste ervaringen in Lissabon. Het weer mag ik in vergelijking tot Nederland natuurlijk niet over klagen. 30-35 graden is zo’n beetje de standaard momenteel.

Groetjes Louisan